Over mezelf in 't lang

Uit: Ember x Zuiderzinnen

Door te tekenen en schilderen zorg ik voor mezelf. Ik vind het niet makkelijk om dat hele scala aan emoties dat ik constant voel een plaats te geven of tot uiting te brengen. Mijn tekenproces wordt geleid door mijn gevoel en zo krijgen mijn emoties een gezicht in de figuren die ze creëren. Vaak heb ik pas later door wat ik voelde op het moment dat ik de illustratie heb gemaakt. Ik heb het gevoel dat ik met mijn tekeningen, schilderijen en schrijfsels ook voor anderen zorg. Anderen die zich hierin herkennen. Die troost, blijdschap of schoonheid vinden in mijn illustraties. Iedereen geeft een eigen interpretatie aan de figuren, gebaseerd op ieders eigen ervaringen. En dat vind ik mooi, dat mijn figuren niet alleen voor mij zorgen maar ook voor anderen.

Door niet alleen voor mezelf te tekenen maar ook voor anderen, heb ik mezelf als illustrator beter leren kennen. Ik heb meestal meteen een idee in mijn hoofd van wat ik kan creëren bij een bepaald artikel of een bepaalde opdracht. Wanneer de deadline nakend is, ga ik in een soort hyperfocusmodus en staat er vrijwel meteen iets op papier of op mijn scherm. Daarna sleutel en pruts ik er nog een beetje aan, maar dat duurt meestal niet lang. Dit zijn vaak geen illustraties die ik uit mezelf zou maken, waardoor ik uit mijn comfortzone moet gaan. Da’s fijn en leerrijk, want zo blijf ik stapjes zetten als illustrator.